|
|
Piet v Hoorn  | Piet 100 |
| Interview met Piet van Hoorn over Vincent van Gogh | Vermoedelijk opgenomen in 1967
Bron: http://www.meertens.knaw.nl/soundbites/
Dialect / Nuenen
Jan Stroop (1977). Molenaarstermen en molengeschiedenis. Een onderzoek naar herkomst, ouderdom en verbreiding van de benamingen voor enkele molenonderdelen in verband met de geschiedenis van de water- en windmolen in de Nederlanden. Rodopi.
De Brabantse Molens. van auteur S.H.A.M. / J. Den Besten / J.T.M. Gunneweg / Jan Stroop / P.H.J. Trouwen. Zoetmulder
Interviewer: Drs. Jan Stroop (met assistent Henk) : hierna I
Molenaar: Piet van Hoorn (*1873-12-1 / †1973-11-25): hierna M
Derde persoon Broer van Piet, Frans van Hoorn: hierna D
Vrouw van Frans (Bertha van Hoorn): hierna V
D: Ja vraag maar eens.
I: Ja, ik zit ook te denken….ja maar dit heeft niets met de molen te maken.
U hebt Van Bakel, die kent u misschien wel, Jan van Bakel uit Nijmegen.
M: Uit?
I: Uit Nijmegen, hij komt uit Nuenen, ook van Bakel?
V: Ja, de zoon van Toon van Bakel.
M: O ja, ja ja de zoon van Toon van Bakel.
I: Die vertelde dat u Van Gogh ook nog gekend hebt, toen u klein was. Weet u daar nog iets van?
D: Daar weet ik weinig van
M: Ik heb Van Gogh hier de molen ook nog wel zien schilderen.
I: Heeft hij de molen geschilderd?
M: Ja, en het toeval wil dat er een Belse mens, die heeft hem in handen gekregen hoor, dat weet ik niet,
en die kwam expres kijken en nog eens een foto maken.
Als ik voor dat ding tien gulden had geboden toen, dan had hij gezegd: “Daar heb je het,” want hij was er lelijk.
“En wat denk je”? zegt hij, “wat denk je dat het nu waard is, dat schilderstukje?”
Ik zeg: “Misschien wel 1000 gulden, meneer.”
“Ze hebben me er tevergeefs 2300 gulden voor geboden,” zei hij.
Als ik er 10 gulden voor gebooien had, misschien wel voor een rijksdaalder, want hij had er geen.
I: Maar u heeft hem dus nog wel gekend, die schilder. Was hij niet de zoon van een dominee, geloof ik?
M: Ja.
I: Hoe zat dat precies?
M: Hij was eigenlijk hulppredikant.
I: Hier op Nuenen?
M: Ja, maar hij moest er niets van hebben. Schilderen dat waar zijne lust.
En als dat allemaal waar is, wat ze vertellen, hij heeft, tenslotte had hij zijn eigen oor nog afgesneden met een gek gezicht.
Zo heb ik horen zeggen later, maar ik weet niet.
I: En wat zeiden de mensen ervan, toen hij hier dan nog woonde?
M: De meeste mensen bekeken hem voor ne gek, maar hij was helemaal niet gek.
I: Nee, dat vinden wij ook niet.
M: Maar die naam ‘gek', die kreeg hij, als nou, dan gonk die een plan zoeken;
dan had hij geen schilderplan meer weet je; dan gonk ie een plan zoeken.
En dan gonk ie rond.. En dan had hij, dacht hij onderhand eens…en dan had ie en dan dacht ie… en dan ging hij daar staan en dan ging hij hier staan
en dan ging hij ginder staan, en dan zeiden ze: “Daar is die gek weer bezig”.
Maar dat was geen gekheid, dat was alleen om een punt te vinden waar hij gong schilderen maar daardoor kreeg hij de naam ‘gek' dus.
Maar een zonderling was hij toch wel, kan nou niet zeggen direct gek, maar het was in ieder geval toch een zonderling.
I: Hij was natuurlijk de enigste die zulke dingen deed en dat vonden de mensen natuurlijk ook al gek hè en vreemd.
M: Men zegt dat hij z'n oor nog afgesneden had.
I: Ja, dat is wel waar, tenminste er is een schilderij waarop je dat kunt zien.
M: Ik weet het niet.
M: Dus toen stonden er drie - vier jongens achter als hij zat te punten.
Dus, en ik ben er nou 93 dus, en ik gonk nog naar school. Laat me acht, negen jaar oud zijn geweest.
I: 85 jaar geleden, zo ongeveer.
M: Ja.
I: Maar u weet het nog allemaal ontzettend goed. U weet het allemaal zo goed.
M: O ja! Ik had er veel centen van gebeurd, ge weet voor een jongen die naar school gaat, een dubbeltje, dat was toen veel meer dan nu een gulden weetje.
Dan gingen we er heen met vogeltjesnestjes. En ik had altijd d'n eerste prijs. Ik had die mens secuur begrepen he.
Maar goed, gij zult een vogeltjesnestje hebben en ikke. Ik brocht dat net lek (zoals) doar lek de natuur het geschapen had….
Maar gij had dat nestje, daar hongen overal nog eindjes en todjes aan weetje, en die hadde gij daar allemaal afgetrokken, zei die.
Dan lachte hij weer. Ik viet het net lek het waar… al die rauwigheid eraan. Ik had die mens begrepen, weet je
I: Ja, ja da's mooi.
M: Maar dat waar een vreemden heer.
V: Nog koffie Piet?
M: Ja dat is goed.
|
|
|
| Contact the webmaster | Copyright © 2013 All rights reserved. | Updated: Saturday, February 22, 2020
|
|
|
|
